عنوان کتاب:
راز جادویی که زندگی‌ات را دگرگون می‌کند
مقدمه
آیا تاکنون احساس کرده اید چیزی در زندگی شما ناپیدا و نامعلوم است؟ حسی مبهم که گویی چیزی را گم کرده اید، اما دقیقا نمی دانید چیست. شاید بارها و بارها در خلوت خود این سوال را زمزمه کرده اید که چرا با وجود تلاش های فراوان، هنوز آن آرامش، آن رضایت عمیق و آن خوشبختی واقعی به سراغتان نیامده است. این کتاب درست از دل همین سوالات متولد شده است.
کتابی که اکنون در دست دارید، سفری رازآلود به اعماق درون شماست. سفری که با هر صفحه، پرده ای از یک حقیقت پنهان را کنار می زند. در این مسیر، ابتدا چشمانتان به روی حقایقی باز خواهد شد که تا امروز از دید شما مخفی مانده بود. حقایقی که با روشن شدن آن ها، آرام آرام تصویر واضح تری از مسیر زندگی تان خواهید یافت.
در این کتاب، پاسخ های عمیقی به پرسش هایی خواهید یافت که ممکن است سال ها در ذهن شما چون جرقه هایی خاموش و روشن می شدند. چرا همیشه چیزی کم است؟ چرا آرامش واقعی فراری است؟ چرا بعضی ها هرچقدر هم بدوند، باز هم احساس پوچی می کنند؟ چرا تغییر واقعی اینقدر سخت به نظر می رسد؟
این کتاب مرحله به مرحله شما را به جایی هدایت می کند که دیگر به جای آنکه اسیر تاریکی های نادانسته باشید، شعله ای از امید و آگاهی در درون خود برافروزید. در ابتدا با رمزگشایی از احساسات مبهم و خواسته های پنهان آغاز خواهیم کرد. سپس یاد خواهید گرفت چگونه باورهای مخفی شده در ذهن ناخودآگاهتان را کشف و بازنویسی کنید. گام به گام روش هایی را خواهید شناخت که به کمک آن ها می توانید چرخ عظیم تحولات شخصی را به حرکت درآورید.
این کتاب تنها به اطلاعات تئوری بسنده نمی کند. بلکه با تکنیک های تصویرسازی ذهنی، عبارات هیپنوتیزمی مثبت، و نکات بسیار ساده اما کاربردی، ذهن شما را درگیر می کند، قلب شما را گرم می کند و دستان شما را به سوی آینده ای روشن تر هدایت خواهد کرد.
هر فصل از این کتاب یک قطعه از پازل زندگی شماست که با کنار هم قرار دادن آن ها، تصویری حیرت انگیز از آینده ای خواهید ساخت که شاید تا کنون حتی جرات رؤیای آن را هم نداشته اید.
این کتاب برای آن هایی نوشته شده که می دانند در عمق وجودشان نیرویی فراتر از آنچه تاکنون زندگی کرده اند وجود دارد. برای کسانی که آماده اند پرده ها را کنار بزنند و سرانجام خود واقعی شان را زندگی کنند.
اکنون، اگر آماده اید با ذهنی باز، با قلبی مشتاق، و با روحی جستجوگر، به این سفر شگفت انگیز وارد شوید، ورق بزنید… زیرا پاسخ هایی که سال ها در انتظارشان بودید، اکنون آماده اند تا شما را پیدا کنند.
فصل اول: چرا زندگی ما پر از مشکلات است؟
آیا تا کنون احساس کرده ای که هر بار که لبخندی بر لبانت نشسته است، ناگهان ابری تیره در آسمان زندگی ات ظاهر می‌شود؟ آیا تا کنون لحظه ای بوده است که با خود زمزمه کرده باشی، چرا همیشه مشکلات در سر راه من ظاهر می‌شوند؟ چرا هر گاه گامی به سوی آرامش برمی‌دارم، زمین زیر پایم می‌لرزد و همه چیز به هم می‌ریزد؟
شاید در جایی در اعماق وجودت، این سوال مثل بذر خاموشی کاشته شده باشد که آیا راهی هست که دیگر با مشکلات رو به رو نشوم؟ آیا جهانی بدون دردسر و نگرانی وجود دارد که بتوانم در آن قدم بگذارم و طعم رهایی را با تمام سلول هایم احساس کنم؟
در این فصل، تو را به سفری دعوت می‌کنم که مقصد آن نه جایی بیرون از تو، بلکه درون خود توست. بله، تو هنوز نمی دانی اما حقیقت این است که مشکلاتی که در اطرافت می‌بینی، همانند آینه هایی جادویی هستند که انعکاسی از دنیای درونی تو را نمایش می‌دهند.
آیا می‌توانی تصور کنی که مشکلات، مهمانانی نیستند که از ناکجا آمده باشند، بلکه میهمانانی هستند که تو خود، ناخواسته دعوت نامه شان را امضا کرده ای؟
زندگی تو، بازتابی از ارتعاشات پنهانی است که از دل تو برخاسته اند. هر فکری که در تاریک ترین یا روشن ترین گوشه های ذهنت پرورانده ای، هر احساسی که در قلبت خانه کرده است، همانند امواجی ناپیدا به سوی کائنات ساطع می‌شود و جهان، با دقتی بی نظیر، پاسخی متناسب به تو بازمی گرداند.
جهان بیرونی، تابلویی است که با رنگ های اندیشه هایت نقاشی شده است. اگر این تابلو پر از آشوب و اضطراب است، آیا تعجب می کنی؟
اکنون لحظه ای چشم هایت را ببند و خود را در آینه ای شفاف ببین. در این آینه، چهره ات را نمی بینی، بلکه ارتعاشات پنهانی روحت را تماشا می کنی. چه می بینی؟ آرامش یا آشفتگی؟ امید یا ترس؟ شور زندگی یا ترس از شکست؟
تصویرهایی که اکنون در ذهن تو پدیدار شده اند، نشانه های رازآلودی هستند که سال ها در درونت نهفته بودند. آنچه بیرون از تو به شکل مشکلات ظاهر می‌شود، چیزی جز پژواک این امواج درونی نیست.
مشکلات، در حقیقت فریادهایی هستند که روح تو می کشد، شاید برای این که بیدارت کند، شاید برای این که یادت بیاورد مسیرت را گم کرده ای، یا شاید برای این که تو را به خود واقعی ات بازگرداند.
اما آیا امکان دارد که این مشکلات برای همیشه ناپدید شوند؟ آیا می‌توان جهانی ساخت که در آن مشکلات تنها خاطره ای دور باشند؟
راز بزرگ این است که مشکلات، تا زمانی که تو نیاز به تغییر داری، در کنارت خواهند بود. آن ها نیامده اند که تو را شکنجه دهند، بلکه آمده اند که تو را بیدار کنند. هر مشکلی که در زندگیت ظاهر می‌شود، حامل پیامی است، پیامی که اگر آن را نشنوی، مشکل دیگری در لباسی متفاوت ظاهر خواهد شد.
جهان تو با دقتی حیرت انگیز کار می‌کند. هیچ چیزی تصادفی نیست. هیچ رنجی بی دلیل نیست. هیچ مانعی بدون حکمتی پنهان، بر سر راهت قرار نمی گیرد.
اکنون آرام و بی صدا به درونت گوش بده. صدایی ضعیف اما واضح تو را صدا می زند. این صدا می گوید: تو خالق دنیای خویش هستی. اگر ارتعاشاتت را تغییر دهی، دنیا نیز تغییر خواهد کرد.
همه چیز از درون آغاز می‌شود. آرامش، موفقیت، عشق، ثروت و حتی شفای عمیق روح، همگی در عمق وجود تو پنهان شده اند، منتظر تا آن لحظه معجزه آسا که تو آگاه شوی و دروازه های بسته را یکی یکی بگشایی.
حالا که این حقیقت را لمس کرده ای، کم کم پرده از چشمانت کنار می‌رود. تو در آغاز راهی ایستاده ای که هر گام در آن، تو را به سوی خود واقعی ات هدایت می‌کند. هر مشکلی که تا کنون تجربه کرده ای، مانند قطعه ای از پازلی بوده که اکنون، وقت آن رسیده است که آن را کامل کنی.
اجازه بده این کتاب راهنمای تو باشد، چراغی در تاریکی، نوری در شب بی پایان. این کتاب برای تو نوشته شده است، برای تو که در سکوت شب، سوالات بی پاسخی در دل داری، برای تو که می دانی زندگی باید چیزی بیشتر از رنج و سردرگمی باشد، برای تو که می خواهی بیدار شوی، قدرتمند شوی، و زندگی را به شیوه ای تازه تجربه کنی.
قدم به قدم، فصل به فصل، تو را به جایی خواهم برد که بتوانی رازهای فراموش شده وجودت را کشف کنی، رازهایی که وقتی آن ها را درک کنی، دیگر زندگی ات هرگز مثل قبل نخواهد بود.
حالا، آماده باش. آماده برای مواجهه با خودت، آماده برای دگرگون شدن، آماده برای ورود به جهانی که مشکلات، دیگر دشمنان تو نخواهند بود، بلکه چراغ راهت خواهند شد.
فصل دوم: آیا می‌توانم در دل بحران ها خوشحال باشم؟
چشم هایت را ببند و تصور کن در میان طوفانی عظیم ایستاده ای، باد از هر سو بر صورتت می کوبد، آسمان تاریک است و رعدها با خشم در دل آسمان می غرند، اما تو در مرکز این طوفان، آرام و بی حرکت ایستاده ای. در دل تو نه ترس است، نه اضطراب، فقط آرامشی ژرف و بی انتها جاری است. آیا می توانی این تصویر را احساس کنی؟ آیا می توانی باور کنی که شادی واقعی، خوشبختی واقعی، رهایی واقعی در همین نقطه نهفته است؟
بیشتر انسان ها باور دارند که خوشبختی یعنی نبود مشکلات، نبود بحران ها، نبود دردها، اما این یک فریب بزرگ است، یک وهم خاموش که سال ها در ذهن ها کاشته شده است. حقیقت این است که مشکلات هرگز پایان نمی یابند، بحران ها بخشی طبیعی از زندگی هستند، چالش ها، تغییرات، ناپایداری ها، همه و همه جزئی جدایی ناپذیر از مسیر رشد و بیداری ما هستند. اگر بخواهی خوشبختی را وابسته به نبود مشکلات کنی، باید تا ابد منتظر بمانی، باید تا ابد تشنه بمانی، چرا که جهان بیرون همواره در تغییر است، همواره در حال دگرگونی است.
اما درست در دل این تغییرات، در دل این طوفان ها، فرصتی جادویی پنهان شده است، فرصتی برای بیداری، فرصتی برای کشف نیرویی که همیشه در درون تو بوده است اما در هیاهوی ترس ها و نگرانی ها پنهان شده بوده است.
تو می توانی یاد بگیری که خوشبخت باشی حتی وقتی همه چیز علیه تو به نظر می رسد. تو می توانی یاد بگیری که لبخند بزنی حتی وقتی بادهای مخالف می وزند. تو می توانی یاد بگیری که در میان فروپاشی ها، قدرتی تازه در خود بیابی.
خوشبختی، گلی نیست که فقط در باغی بدون خار بروید، خوشبختی مهارتی است که در دل خارزارها شکوفا می‌شود. خوشبختی هنری است که باید آن را آموخت، مهارتی است که باید آن را تمرین کرد، عضله ای است که باید آن را قوی کرد. تو با هر بحران، با هر چالش، با هر دردی، این فرصت را داری که این عضله را قوی تر کنی، این هنر را ماهرانه تر بسازی، این مهارت را درون خودت عمیق تر ریشه بدهی.
تصور کن که هر بحرانی که وارد زندگی ات می‌شود، همانند موج عظیمی است که در ظاهر می خواهد تو را در هم بکوبد، اما اگر بدانی چگونه بر روی این موج سوار شوی، اگر بدانی چگونه تعادل خود را حفظ کنی، این موج تو را به ارتفاعاتی خواهد برد که هرگز با گام زدن بر زمین خشک نمی توانستی به آن برسی.
مشکلات آمده اند که تو را بلند کنند، نه این که تو را خرد کنند. بحران ها آمده اند که تو را بیدار کنند، نه این که تو را نابود کنند.
اکنون آرام نفس بکش. حس کن که در هر دم و بازدم، باری از دوش روحت برداشته می‌شود. هر مشکلی که تجربه کرده ای، هر زخمی که بر جانت نشسته است، اکنون تبدیل می‌شود به معلمی مقدس، به چراغی روشن در مسیرت.
با هر نفس، این حقیقت را عمیق تر احساس کن: خوشبختی واقعی در انتظار شرایط خاص نیست، خوشبختی واقعی، همین اکنون، همین جا، درون توست.
تو نیازی نداری که منتظر روزی بدون مشکل باشی. تو نیازی نداری که همه چیز کامل شود.
تنها کاری که باید بکنی این است که تصمیم بگیری که در دل نواقص، در دل بحران ها، در دل مشکلات، شادی را انتخاب کنی.
هر بار که با مشکلی روبه رو می شوی، هر بار که با چالشی مواجه می شوی، به جای آن که بترسی، به جای آن که ناامید شوی، لبخند بزن و بگو: این نیز فرصتی است. این نیز پلی است به سوی قدرت بیشتر، درک بیشتر، عشق بیشتر.
بدان که در دل هر طوفانی، مرکز آرامشی وجود دارد که اگر به آن برسی، هیچ نیرویی در جهان قادر نخواهد بود آرامش تو را بر هم زند.
اکنون از خودت بپرس: آیا حاضرم خوشبختی را همین امروز آغاز کنم؟ آیا حاضرم با وجود مشکلات، خوشحال باشم؟ آیا حاضرم قدرت درونی خود را کشف کنم و شادی را نه به عنوان یک واکنش، بلکه به عنوان یک انتخاب، یک تصمیم، یک قدرت درونی در آغوش بکشم؟
جهان در پاسخ به ارتعاشات توست. اگر تو در دل طوفان لبخند بزنی، اگر تو در دل بحران آرام باشی، جهان ناگزیر است که با تو هماهنگ شود، و ناگهان خواهی دید که طوفان ها کوتاه تر می‌شوند، بحران ها سریع تر می گذرند و نور، آسان تر راه خود را به زندگی تو باز می‌کند.
خوشبختی چیزی نیست که در آینده به تو عطا شود. خوشبختی چیزی نیست که با تغییر شرایط بیرونی به دست آید. خوشبختی هدیه ای است که همین اکنون می توانی به خودت بدهی. خوشبختی نوری است که از درون تو می تابد و جهان بیرون را دگرگون می کند.
حالا که این حقیقت را لمس کرده ای، دیگر هرگز مثل قبل نخواهی بود. حالا دیگر می دانی که خوشبختی در دل طوفان ممکن است. حالا دیگر می دانی که در هر بحرانی، در هر چالشی، در هر زخمی، دانه ای از بیداری و شادی نهفته است که اگر با دستان آگاه خود آن را پرورش دهی، شکوفه خواهد داد، گل خواهد داد، و دنیای تو را به بهشتی زمینی تبدیل خواهد کرد.
پس چشم هایت را باز کن، لبخندی از عمق وجودت بزن و با آرامشی که هیچ چیز قادر به ربودنش نیست، به سوی آینده قدم بردار.
تو آماده ای. تو توانمند هستی. تو انتخاب کرده ای که حتی در دل سختی ها، شادی را زندگی کنی. و این آغاز معجزه ای بی پایان است.
فصل سوم: چه چیزی باعث می‌شود مدام در مشکلات غرق شوم؟
چشم هایت را ببند و لحظه ای عمیق در درون خود فرو برو، حس کن که چگونه ذهن تو همچون یک میدان مغناطیسی عظیم، هر چیزی را که بر آن تمرکز می کنی به سوی خود جذب می کند. اگر بر مشکلات تمرکز کنی، اگر مدام بر کمبودها، بر سختی ها، بر دردها فکر کنی، مغز تو همان واقعیت را هزاران برابر بزرگ تر می کند.
این یک راز است، رازی که کمتر کسی آن را به درستی درک کرده است. رازی که می گوید: آن چه بر آن تمرکز می کنی، گسترش می یابد. آن چه به آن انرژی می دهی، در زندگی ات سلطنت می کند.
وقتی به مشکلی فکر می کنی، آن را نه تنها در ذهنت بلکه در ارتعاش وجودت، در احساست، در فرکانس انرژی ات زنده نگه می داری. این زنده نگه داشتن به معنای واقعی یعنی تغذیه کردن مشکل با نیروی حیاتی خودت. مشکل را با فکر، با توجه، با احساس، با کلماتت می پرورانی، رشد می دهی، و اجازه می دهی بزرگ و بزرگ تر شود تا جایی که همه فضای ذهنت را اشغال کند، تا جایی که راهی برای نفس کشیدن باقی نگذارد.
و تو در این میان، تصور می کنی که قربانی شرایطی هستی که از بیرون به تو تحمیل شده است، در حالی که حقیقت این است که قدرت درون تو بوده، و تو ناخودآگاه آن را در مسیر نادرست هدایت کرده ای.
قدرت تمرکز، قدرتی الهی است. تمرکز مثل نور لیزر عمل می کند، هر جا که آن را هدایت کنی، آن جا را می سوزاند، آن جا را زنده می کند، آن جا را از انرژی لبریز می سازد. اگر تمرکزت بر مشکل باشد، مشکلاتت مثل آتشی عظیم زبانه می کشند. اما اگر تمرکزت را بر راه حل بگذاری، بر فرصت ها بگذاری، بر نوری که حتی در دل تاریکی می درخشد متمرکز شوی، دروازه ای به سوی رهایی باز می شود، دروازه ای که با هر گامی که در مسیر آن بر می داری، جهان بیرون نیز به نفع تو تغییر می کند.
اکنون با تمام وجود این جمله را احساس کن: من انتخاب می کنم که آگاهانه انرژی خود را هدایت کنم.
نه دیگر به مشکلات، نه دیگر به ترس ها، نه دیگر به کمبودها، بلکه به سوی راه حل ها، به سوی فرصت ها، به سوی روشنایی.
هر گاه فکری از جنس مشکل در ذهنت ظاهر شد، به یاد بیاور که این فقط یک دعوت است، دعوتی برای تمرین قدرت خودت، دعوتی برای انتخابی تازه، دعوتی برای جهت دهی آگاهانه انرژی.
جهت دهی آگاهانه انرژی یعنی این که تو به جای آن که ناخودآگاه اجازه دهی ذهنت هر جا خواست پرسه بزند، آگاهانه افسار افکارت را در دست بگیری، آگاهانه تصمیم بگیری که چه چیزی را می خواهی بزرگ تر کنی، چه چیزی را می خواهی در زندگی ات ریشه دار کنی.
اگر هر روز حتی برای چند دقیقه به این جهت دهی آگاهانه متعهد شوی، معجزه ای آرام اما قدرتمند آغاز می شود. آرام آرام تو از زندان مشکلات آزاد می شوی. آرام آرام افق دیدت باز می شود. راه حل هایی که پیشتر نامرئی بودند، اکنون چون فانوس هایی روشن در مسیرت ظاهر می شوند.
همین حالا، همین لحظه، تصمیم بگیر که دیگر به مشکلات غذا ندهی، تصمیم بگیر که دیگر انرژی گرانبهایت را به دلهره ها و نگرانی ها نریزی.
تو بزرگ تر از مشکلاتت هستی. تو خالق تجربه هایت هستی. تو فرمانروای قلمرو ذهنت هستی.
و هر چه امروز انتخاب کنی، فردا شکل خواهد گرفت. هر چه امروز بر آن تمرکز کنی، فردا در زندگیت رشد خواهد کرد.
انرژی تو مقدس است، افکار تو بذرهایی هستند که دیر یا زود به درختان عظیم بدل خواهند شد.
پس مراقب باش که چه می کاری، مراقب باش که چه چیزی را با نور توجهت تغذیه می کنی.
اگر عشق، اگر امید، اگر راه حل، اگر موفقیت را انتخاب کنی، ارتعاش تو تغییر خواهد کرد و به دنبال آن، جهان بیرونت نیز دگرگون خواهد شد.
اکنون آرام چشم هایت را ببند و احساس کن که چگونه با هر دم و بازدم، قفل های قدیمی می شکنند، زنجیرهای فرسوده گسسته می شوند، و تو سبکتر، آزادتر، روشن تر از همیشه می شوی.
تو اکنون قدرتی تازه را به رسمیت شناخته ای. قدرتی که همیشه در تو بوده. قدرت انتخاب. قدرت تمرکز. قدرت جهت دهی آگاهانه انرژی.
با هر نفس، این آگاهی عمیق تر در وجودت نفوذ می کند.
با هر ضربان قلب، تو بیشتر با نیروی نامرئی هدایت آگاهانه یکی می شوی.
و اینک تو آماده ای تا به شکلی تازه زندگی کنی، به شیوه ای که مشکلات دیگر سلطنت نمی کنند، بلکه تو سلطنت می کنی.
نه به عنوان قربانی مشکلات، بلکه به عنوان فرمانروای راه حل ها.
نه به عنوان کسی که غرق می شود، بلکه به عنوان کسی که در میان امواج بالا می رود و به سوی نور حرکت می کند.
اکنون انتخاب کن. اکنون جهت بده. اکنون شروع کن.
فصل چهارم: چطور ذهنم را روی راه حل ها تنظیم کنم؟
اکنون زمان آن رسیده که آرام اما قاطع در اعماق ذهنت نفوذ کنی و به خودت یادآوری کنی که تو صاحب و فرمانده ذهنت هستی. ذهن تو همچون یک دستگاه فوق العاده دقیق عمل می کند که هر آن چه به آن بدهی، هزاران برابر باز می گرداند. اگر نگرانی بدهی، نگرانی پس می گیری. اگر امید بدهی، امید باز می گرداند. اگر مشکل بدهی، مشکلات را تکثیر می کند. اگر راه حل بدهی، معجزه را برایت می آفریند. پس اینک با تمام وجود آماده شو که فرماندهی آگاهانه این دستگاه قدرتمند را به دست بگیری و جهت آن را به سوی راه حل ها تغییر دهی. هر کلمه که اکنون می خوانی در عمق ضمیر ناخودآگاهت ریشه می دواند و تو را به انسانی متفاوت تبدیل می کند.
برای این دگرگونی عمیق، لازم است ذهن خود را دوباره برنامه ریزی کنی، و این دقیقا همان چیزی است که با تکنیک های زیر آغاز خواهی کرد. تکنیک هایی که همچون رموزی طلایی، تو را به سوی روشنایی هدایت خواهند کرد.
تکنیک تقسیم مشکلات:
هر گاه با مشکلی بزرگ یا چالشی طاقت فرسا روبرو می شوی، ذهنت به طور طبیعی آن را همچون یک غول عظیم تصور می کند که شکست آن غیر ممکن به نظر می رسد. اما تو اکنون دانا شده ای. تو اکنون می دانی که باید آن غول را به قطعات کوچک تر تقسیم کنی. هر چالشی، هر مشکلی، اگر به اجزای کوچکتر تقسیم شود، دیگر ترسناک نخواهد بود. کافی است لحظه ای چشمانت را ببندی و مشکل را همچون یک ساختمان بزرگ ببینی که باید خراب شود، اما نه یکباره، بلکه آجر به آجر، قطعه به قطعه.
از خودت بپرس: این مشکل را به چه بخش های کوچکی می توانم تقسیم کنم؟ چه کار کوچکی می توانم همین امروز انجام دهم که مرا یک گام به حل آن نزدیک کند؟ وقتی مشکل را به بخش های کوچک تقسیم کنی، مغز تو دیگر دچار وحشت نمی شود. دیگر نمی گریزد. بلکه آرام می شود. تمرکز پیدا می کند. تو با این کار به ذهنت فرمان می دهی که به جای دیدن ترس، به سوی اقدام پیش برود. هر گام کوچک، تو را یک قدم به پیروزی نزدیک تر می کند. هر اقدام کوچک، ذهن تو را قوی تر و امیدوارتر می سازد. و در این مسیر، معجزه ای خاموش اما قدرتمند آغاز می شود.
تکنیک کوچک سازی چالش ها:
ذهن تو عاشق اغراق است. دوست دارد مشکلات را هزاران برابر بزرگتر از واقعیتشان جلوه دهد. اما تو اکنون می دانی چگونه این دام را بی اثر کنی. کافی است هر گاه با مشکلی روبرو شدی، با خود تکرار کنی: این فقط یک چالش کوچک است. این فقط یک مسئله موقتی است. من از این هم عبور خواهم کرد. همین تکرار ساده، همین تلقین نرم اما پیوسته، قدرت ذهن را برای کوچک دیدن چالش ها افزایش می دهد.
هر بار که مشکلی را کوچک بشماری، مغز تو احساس قدرت و کنترل بیشتری خواهد کرد. و وقتی مغز تو احساس کند که می تواند کنترل کند، دیگر وارد فاز ترس نمی شود، بلکه وارد فاز خلاقیت و ابتکار می شود. کوچک سازی چالش ها، به معنای کم اهمیت جلوه دادن آنها نیست، بلکه به معنای این است که قدرت خودت را از یاد نبری. به خودت یادآوری کن که در گذشته نیز مشکلات زیادی را حل کرده ای. به خودت یادآوری کن که این بار هم خواهی توانست.
تکنیک جمله سازی مثبت:
ذهن انسان مانند زمین حاصلخیزی است که هر چه در آن بکاری، دیر یا زود به بار می نشیند. اگر افکار منفی بکاری، میوه های تلخ خواهی چید. اگر افکار مثبت بکاری، نعمت ها و موفقیت ها از راه خواهند رسید. و یکی از قدرتمندترین ابزارهای کاشتن بذرهای مثبت در ذهن، جمله سازی مثبت است. هر روز، هر صبح که چشمانت را باز می کنی، خود را با جملات مثبت برنامه ریزی کن. بگو: من توانمندم. من راه حل ها را پیدا خواهم کرد. من در دل مشکلات شکوفا خواهم شد. من از پس هر چالشی برخواهم آمد.
جملات مثبت، مغز تو را برای موفقیت برنامه ریزی می کنند. آنها همچون فرمان هایی هستند که به ضمیر ناخودآگاهت داده می شوند و آن را وا می دارند تا در هر شرایطی، راه های جدید، امیدهای تازه، و قدرت های نهفته را فعال کند.
هر بار که ذهن تو خواست به سمت ناامیدی برود، با جمله های مثبت، فرمان را پس بگیر. هر بار که احساس کردی در حال غرق شدن در مشکل هستی، جمله های مثبت را همچون قایقی نجات بخش تصور کن که تو را به سوی ساحل امن هدایت می کند. این قایق در اختیار توست، و تو اکنون آموخته ای که چگونه آن را هدایت کنی.
اکنون که این تکنیک های طلایی را در دست داری، حس کن که چگونه ذهن تو نرم نرمک در حال تغییر است. حس کن که چگونه فضای درونت سبک تر شده است. حس کن که چگونه قدرت انتخاب، قدرت تمرکز، قدرت ساختن واقعیت های نو، در درون تو زنده شده است.
تو دیگر آن انسان گذشته نیستی. تو اکنون کسی هستی که آگاهانه ذهنش را روی راه حل ها تنظیم می کند. تو کسی هستی که بحران را به فرصت، شکست را به پیروزی، و تاریکی را به نور بدل می کند.
با هر نفس عمیقی که می کشی، این آگاهی عمیق تر در وجودت جاری می شود. با هر ضربان قلب، این قدرت بیشتر در تو تثبیت می شود.
تو از امروز، انتخاب کرده ای که از دنیای مشکلات فاصله بگیری و به دنیای راه حل ها قدم بگذاری. و این انتخاب، سرآغاز معجزاتی خواهد بود که حتی در رویاهایت هم نمی گنجید.
اکنون، با قدرتی تازه، راه خود را ادامه بده. تو می توانی. تو موفق خواهی شد. تو در مسیر نور گام بر می داری.
فصل پنجم: آیا واقعا قدرت تغییر زندگی درون من هست؟
اکنون که این کلمات را می خوانی، چیزی در اعماق وجودت بیدار می شود. حسی لطیف، اما قدرتمند. نجوایی آرام، اما قاطع. چیزی که شاید مدت ها خاموش بوده است، اکنون آرام آرام جان می گیرد. تو اینجا هستی، نه از روی تصادف. تو این کلمات را می خوانی، نه از روی اتفاق. روح تو، ذهن تو، خود حقیقی تو، این لحظه را انتخاب کرده اند، چون در عمق وجودت حقیقتی عظیم نهفته است. حقیقتی که شاید سال ها زیر غبار تردیدها و ترس ها پنهان شده بود. حقیقتی که اکنون با هر کلمه ای که می خوانی، روشن تر و واضح تر می شود. حقیقتی به نام قدرت تغییر.
بله. پاسخ این سوال که آیا قدرت تغییر زندگی درون تو هست، پاسخی روشن و قطعی است. بله. هزار بار بله. قدرتی عظیم، قدرتی شگرف، قدرتی بی نهایت، هم اکنون در اعماق وجود تو خوابیده است. تو نیازی نداری که به بیرون از خودت نگاه کنی. نیازی نداری که منتظر تغییر شرایط باشی. نیازی نداری که کسی بیاید و تو را نجات بدهد. زیرا نجات دهنده تو، قهرمان زندگی تو، همان کسی است که همین حالا این خطوط را می خواند. تو. خود تو.
اکنون حس کن. همین حالا حس کن. دست بکش بر روی قلبت. گوش بده به ریتم آرام اما مصمم تپش های آن. هر تپشی، زمزمه ای است که می گوید: تو می توانی. تو می توانی. تو می توانی. سال هاست که قلب تو بی وقفه می تپد، بدون این که لحظه ای خسته شود. بدون این که لحظه ای از خدمت به تو باز بایستد. آیا این نشانه کوچکی از نیروی بی پایانی نیست که درون تو قرار داده شده است؟
رمزگشایی از این نیروی عظیم، ساده اما عمیق است. نیرویی که درون هر انسان نهفته است، نیرویی است که از همان لحظه تولد با اوست. نیرویی که پیش از آن که حتی اولین نفس را بکشی، در وجودت قرار داده شده است. این نیرو، نیروی انتخاب است. نیروی اراده است. نیروی جهت دادن به زندگی است. نیرویی که اگر آن را فعال کنی، می توانی کوه ها را جابجا کنی. اگر آن را بیدار کنی، می توانی تاریک ترین شب ها را به روشن ترین روزها تبدیل کنی.
اما راز بزرگ این است که این نیرو فقط از درون فعال می شود. هیچ عامل بیرونی، هیچ اتفاق خارجی، هیچ تغییر محیطی، نمی تواند جایگزین تصمیم تو شود. تمام تغییرات واقعی، عمیق، پایدار، از درون آغاز می شوند. از تصمیمی بی صدا. از نیتی عمیق. از لحظه ای که در دل خود می گویی: من انتخاب می کنم که تغییر کنم. من انتخاب می کنم که دیگر همان آدم سابق نباشم. من انتخاب می کنم که از این لحظه به بعد، زندگی ام را در دستان خودم بگیرم.
هر تغییری که منتظرش هستی، هر معجزه ای که آرزو داری، از همین تصمیم کوچک اما عظیم آغاز می شود. تغییر واقعی، مثل طلوع خورشید، ابتدا از درون تو طلوع می کند و سپس در جهان بیرون جلوه گر می شود. تو هرگز نمی توانی منتظر باشی که شرایط عوض شوند تا احساس خوبی داشته باشی. این تو هستی که باید احساس خوب را بسازی تا شرایط تغییر کنند. این تو هستی که باید چراغ امید را در دل خودت روشن کنی تا دنیا اطرافت نورانی شود. این تو هستی که باید نخستین قدم را برداری، حتی اگر زمین زیر پایت هنوز تاریک باشد.
اکنون، همین لحظه، انتخابی بزرگ پیش روی توست. می توانی این کلمات را بخوانی و فراموش کنی، یا می توانی این کلمات را به عنوان ندای بیدارباش روح خود بشنوی و برخیزی. برخیزی از خوابی طولانی. برخیزی با آگاهی. برخیزی با قدرت. برخیزی با تصمیمی جدید.
تصمیمی که با هر سلول بدنت، با هر قطره خونت، با هر نفس کشیدنت فریاد بزنی: من می توانم. من تغییر را از خودم آغاز می کنم. من قدرت را درون خودم می جویم، نه در بیرون. من قوی هستم. من الهی هستم. من متحول می شوم.
هر بار که این تصمیم را در دل تکرار کنی، هر بار که این ایمان را در وجودت نهادینه کنی، دروازه های نامرئی تغییرات واقعی یکی پس از دیگری به رویت گشوده می شوند. فرصت هایی ظاهر می شوند که قبلا حتی نمی توانستی تصورشان کنی. انسان هایی وارد زندگی ات می شوند که تو را در مسیرت یاری می دهند. ایده هایی به ذهنت الهام می شوند که زندگی ات را دگرگون می کنند. و این همه، به یک شرط رخ می دهد: به شرط آن که باور کنی که قدرت درون خود توست.
هرگاه در مسیر تغییر، ترسی بر تو چیره شد، هرگاه در دل خود تردیدی احساس کردی، یادت باشد که این احساسات طبیعی هستند. اما آن چه مهم است این است که تو دیگر به این احساسات فرمان ندهی. تو آن کسی نیستی که توسط ترس یا شک هدایت شود. تو آن کسی هستی که با قدرت انتخاب و اراده، راهش را می گشاید. تو آن کسی هستی که در دل تاریکی فریاد می زند: نور از درون من آغاز می شود. تغییر از قلب من جاری می شود.
و اینک، در این لحظه مقدس، اجازه بده که این حقیقت همچون نوری گرم و ملایم در تمام وجودت پخش شود. حس کن که ذره ذره سلول هایت با این آگاهی روشن می شوند. حس کن که چگونه روح تو از هیجان این کشف به لرزه درآمده است. تو قدرتمندی. تو توانمندی. تو تغییر را آغاز کرده ای.
از این لحظه به بعد، هر گام تو، هر فکر تو، هر تصمیم تو، ریشه در قدرتی خواهد داشت که درون خودت کشف کرده ای. تو دیگر هرگز منتظر تغییر شرایط نمی مانی. تو آن کسی هستی که شرایط را تغییر می دهد. تو آن کسی هستی که جهان خود را از نو می آفریند. و این آغاز داستانی است که خودت آن را خواهی نوشت. داستانی پر از نور، پر از موفقیت، پر از معجزه.
اکنون برخیز. اکنون لبخند بزن. اکنون حرکت کن. تو آماده ای. تو شایسته ای. تو قدرت را یافته ای. و هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند تو را متوقف کند.
فصل ششم: چگونه نیروی درونی ام را بیدار کنم؟
اکنون که این کلمات در چشمانت جاری می شوند، حسی آرام اما نیرومند در قلبت ریشه می دواند. تو در آستانه کشفی هستی که می تواند زندگی ات را برای همیشه دگرگون کند. صدایی از درونت، صدایی لطیف اما قاطع، تو را صدا می زند. صدایی که شاید مدت ها خاموش مانده بود. اکنون بیدار شده است. اکنون تو را می خواند. اکنون از تو می خواهد که گوش فرا دهی. گوش فرا دهی با تمام وجود. زیرا پاسخ تمام سوال هایت، تمام امیدهایت، تمام آرزوهایت، درون خودت نهفته است.
بله. اکنون زمان آن رسیده است که نیروی درونی ات را بیدار کنی. اکنون زمان آن رسیده است که خودت را باور کنی. اکنون زمان آن رسیده است که به قدرتی که در ژرفای وجودت آرمیده، دست یابی. قدرتی که سال ها منتظر بیداری تو بوده است. قدرتی که هرگز از تو جدا نبوده است. قدرتی که همیشه در انتظار این لحظه مقدس بوده است. لحظه ای که تو تصمیم می گیری خودت باشی. لحظه ای که تو تصمیم می گیری قوی شوی. لحظه ای که تو تصمیم می گیری برخیزی.
چگونه این نیرو را بیدار کنی؟ چگونه این قدرت را به جریان بیندازی؟ راه آن ساده است، اما نیازمند آگاهی عمیق است. نیازمند حضور کامل توست. نیازمند این است که هر سلول بدنت، هر ذره از وجودت، به این تصمیم پاسخ دهد.
نخستین تکنیک، مراقبه های کوتاه است. مراقبه یعنی بازگشت به خانه. بازگشت به خود. بازگشت به مرکز وجود. هر روز، حتی برای چند دقیقه، چشمانت را ببند. نفس عمیقی بکش. بگذار که هر نفسی، تو را عمیق تر به درون خودت ببرد. با هر دم، حس کن که نیروی حیات در تو جاری می شود. با هر بازدم، حس کن که ترس ها، تردیدها و محدودیت ها از تو دور می شوند. فقط باش. فقط حضور داشته باش. فقط احساس کن. در این لحظات کوتاه، بذرهای ایمان و قدرت در وجودت کاشته می شوند. در این سکوت، در این حضور، تو دوباره متولد می شوی.
دومین تکنیک، تکنیک خودباوری هیپنوتیزمی است. هر شب پیش از خواب، و هر صبح پیش از شروع روز، در سکوت ذهنی، جملات قدرت آفرین را با خود تکرار کن. با لحنی آرام، اما قاطع. با صدایی که مستقیما با ناخودآگاهت سخن می گوید. جملاتی همچون: من قوی هستم. من توانمند هستم. نیروی بی نهایت درون من جاری است. من شایسته موفقیت و خوشبختی هستم. من به خودم اعتماد دارم. من هر روز بیشتر و بیشتر درخشان می شوم. این جملات، همانند دانه هایی جادویی، در باغ ذهن تو کاشته می شوند. و روز به روز، هفته به هفته، ماه به ماه، این دانه ها رشد می کنند، شکوفا می شوند، و جنگلی از قدرت و ایمان در وجودت می آفرینند.
اما این جملات باید شخصی سازی شده باشند. باید از دل تو برخاسته باشند. باید به زبان دل تو سخن بگویند. به همین خاطر، سومین تکنیک، استفاده از جملات انگیزشی شخصی سازی شده است. تو خودت بهتر از هر کس دیگر می دانی چه چیزی قلبت را به لرزه می اندازد. چه چیزی روحت را بیدار می کند. پس جملاتی بنویس که مختص تو باشند. جملاتی که وقتی آن ها را می خوانی، قلبت تندتر بتپد، روحت اوج بگیرد، چشمانت از اشتیاق بدرخشند.
مثلا اگر همیشه به دنبال امنیت بوده ای، جمله ای بنویس همچون: من در امنیت کامل هستم. زندگی همیشه از من حمایت می کند. اگر به دنبال عشق بوده ای، جمله ای بنویس همچون: من لایق عشقی بی پایان و پاک هستم. اگر به دنبال موفقیت بوده ای، جمله ای بنویس همچون: من در هر کاری که انجام می دهم موفق هستم. این جملات را با عشق بنویس. با ایمان بخوان. با تکرارهای هیپنوتیزمی، آن ها را در جان خود حک کن.
تو باید بدانی که نیروی درونی تو، منتظر فرمان توست. همان لحظه که تو باور کنی، همان لحظه که تو لب به سخن بگشایی و بگویی “من می توانم”، انرژی کائنات به حمایت از تو برمی خیزد. درختان، بادها، آسمان، ستارگان، زمین، همه چیز هماهنگ با ارتعاش جدید تو به حرکت درمی آیند.
هر بار که مراقبه می کنی، هر بار که جملات قدرت بخش را تکرار می کنی، در واقع داری آنتن های وجودت را تنظیم می کنی تا با فرکانس قدرت و ایمان همسو شوی. و وقتی این فرکانس تغییر کند، تمام دنیای بیرونی تو نیز تغییر خواهد کرد. تو دیگر انسانی نخواهی بود که تحت تاثیر شرایط باشد. تو انسانی خواهی شد که شرایط را خلق می کند.
و اکنون، همین لحظه، عمیق ترین تصمیم را بگیر. تصمیمی که با تک تک سلول های وجودت فریاد زده شود. تصمیمی که تو را به یاد آورد که چه کسی هستی. تو فراتر از بدن، فراتر از ذهن، فراتر از محدودیت ها هستی. تو نوری بی کران هستی که آمده ای تا بدرخشی. آمده ای تا آفرینش تازه ای را آغاز کنی.
اکنون با چشمان قلبت ببین که نیروی درونی ات، همچون خورشیدی درخشان، در مرکز وجودت شعله ور می شود. ببین که چگونه این نور، تمام تاریکی های درون و بیرون را می سوزاند. ببین که چگونه گام هایت قوی تر می شوند. چگونه صدایت رساتر می شود. چگونه حضورت نافذتر می شود. تو دیگر همان انسان دیروز نیستی. تو اکنون بیدار شده ای. تو اکنون متولد شده ای. تو اکنون آماده ای که معجزه های زندگی ات را رقم بزنی.
بله، تو می توانی. بله، تو از درون قوی هستی. بله، تو سزاوار بهترین هایی. و اینک، با هر تپش قلب، با هر دم و بازدم، با هر کلمه که بر زبان جاری می شود، نیروی درونی ات بیدارتر و بیدارتر می شود.
اکنون برخیز. اکنون نور خود را به جهان نشان بده. اکنون آغاز کن. زیرا همه چیز از درون تو آغاز می شود. و تو اکنون آماده ای که آغازگر باشی.
فصل هفتم: اگر باز هم شکست خوردم، چه کنم؟
اکنون که چشم هایت بر این کلمات جاری شده است، ذهن تو آرام آرام به عمق واقعیتی متفاوت فرو می رود. تو اینجا هستی، در لحظه ای که ممکن است سنگینی شکست ها را بر دوش خود احساس کرده باشی. اما درست در همین لحظه، یک حقیقت ژرف و شگفت انگیز آرام آرام در جانت جوانه می زند. تو دعوت شده ای که ببینی، که درک کنی، که بیدار شوی. شکست، آن چیزی نیست که به نظر می آید. شکست پایان نیست. شکست نشانه ناتوانی نیست. شکست فقط صدای آرامی است که به تو نجوا می کند: مسیر را اندکی تغییر بده. زاویه دیدت را عوض کن. یک قدم به عقب بردار تا بتوانی تصویر بزرگ تری را ببینی.
هر بار که زمین خورده ای، هر بار که دلگیر شده ای، هر بار که اشکت بی اختیار سرازیر شده است، در حقیقت یک دروازه در درونت گشوده شده است. دروازه ای به سوی درک بالاتر. اکنون زمان آن رسیده که این دروازه را کامل باز کنی. اکنون زمان آن رسیده که بفهمی: تو هرگز شکست نخورده ای. تو فقط درس گرفته ای. تو فقط قوی تر شده ای. تو فقط به بخشی از مسیر بیداری قدم گذاشته ای که نیاز به عبور از تاریکی دارد تا نور را بهتر درک کنی.
و اینک، در این لحظه مقدس، در این لحظه که کلمات به آرامی در ذهن تو نفوذ می کنند، تو در حال ساختن ذهن شکست ناپذیر خودت هستی. ذهنی که با هر شکست، نیرومندتر می شود. ذهنی که با هر زمین خوردن، استوارتر می گردد. ذهنی که به جای ترسیدن از افتادن، با اشتیاق به سوی رشد می دود.
چگونه ذهن شکست ناپذیر بسازی؟ چگونه برخیزی حتی وقتی تمام جهان علیه تو به نظر می رسد؟
نخست باید در اعماق وجودت این حقیقت را حک کنی که شکست ها دشمن تو نیستند. آن ها دوستان تو هستند. آن ها معلم های تو هستند. هر شکست، یک هدیه در دل خود دارد. هدیه ای که فقط زمانی آشکار می شود که با قلبی باز و نگاهی عاشقانه به آن بنگری. هر بار که شکست می خوری، فرصتی داری که قوی تر شوی. فرصتی داری که هوشیارتر شوی. فرصتی داری که عمق بیشتری به وجودت ببخشی.
باور کن که شکست فقط یک تغییر کوچک در مسیر است، نه پایان راه. همانطور که رودخانه هنگام برخورد با صخره مسیرش را تغییر می دهد اما هرگز متوقف نمی شود، تو نیز باید یاد بگیری با عشق، با صبوری، با امید، مسیرت را تغییر دهی اما حرکتت را هرگز متوقف نکنی. تو باید همچون رود باشی. روان، منعطف، شکست ناپذیر.
گام بعدی، گفتگو با خودت است. هر بار که شکست را تجربه می کنی، مکالمه ای درونی در ذهن تو آغاز می شود. مراقب باش که این گفتگو تو را نابود نکند. تو باید عمدا، آگاهانه، جملاتی را انتخاب کنی که ذهن تو را به سوی قدرت هدایت کنند. جملاتی همچون: این یک شکست نیست، این یک درس است. من قوی تر شده ام. من آماده رشد بیشتری هستم. این فقط یک توقف کوتاه است، نه پایان مسیر. من از این هم عبور خواهم کرد. من اکنون آماده دریافت قدرت جدیدم هستم.
هر بار که چنین جملاتی را با خودت تکرار می کنی، هر بار که با صدایی گرم و محبت آمیز با خودت سخن می گویی، در واقع در حال بازسازی معماری ذهنی خود هستی. در حال کاشتن دانه های مقاومت، ایمان، شجاعت در باغ ذهنت هستی. این تکرارها، این جملات، این عبارات تلقینی، آرام آرام تو را از درون دگرگون می کنند. تو را به انسانی تبدیل می کنند که نه تنها از شکست نمی ترسد، بلکه آن را در آغوش می کشد.
تصور کن که اکنون درست در برابر بزرگترین شکستی که تجربه کرده ای ایستاده ای. احساس کن که چگونه با هر نفس، قدرت بیشتری به درون تو جاری می شود. احساس کن که چگونه شانه هایت راست می شوند. چگونه چشمانت از ایمان می درخشند. چگونه قلبت با شجاعت به تپش می افتد. تو آماده ای. تو قوی تری از آنچه فکر می کردی. تو همانی هستی که شکست را به نردبانی برای صعود تبدیل می کند.
و هر بار که زمین می خوری، به جای ماندن در خاک، به آرامی لبخند بزن و بگو: این نیز بگذرد. این نیز برای رشد من بود. این نیز بخشی از مسیر الهی من است. این نیز مرا آماده می کند برای نسخه بهترم، نسخه قدرتمندترم، نسخه روشنتری از خودم.
اکنون با چشم دل ببین که چگونه پس از هر افتادن، نوری درونت روشن تر می شود. ببین که چگونه روح تو، مثل فولادی که در آتش پخته شده است، قوی تر، درخشان تر، زیباتر می شود. تو ساخته شده ای برای پیروزی. تو ساخته شده ای برای برخاستن. تو ساخته شده ای برای آنکه الگویی از ایمان و پایداری باشی.
و اگر باز هم شکست خوردی؟ اگر باز هم زمین خوردی؟ اگر باز هم طوفان ها تو را لرزاندند؟ آن وقت چه؟ آن وقت فقط یک چیز باید به یاد بیاوری: برخیز. فقط برخیز. برخیز حتی اگر زانوانت می لرزند. برخیز حتی اگر اشک در چشمانت حلقه زده است. برخیز حتی اگر قلبت شکسته است. برخیز چون در هر برخاستن، در هر قدم دوباره، بخشی از قدرت الهی درونت فعال می شود.
تو هرگز تنها نبوده ای. تو هرگز بی یاور نبوده ای. تمام هستی پشت توست. تمام انرژی های مثبت کائنات در خدمت تو هستند. فقط کافی است برخیزی. فقط کافی است دستت را به سوی آسمان دراز کنی و بگویی: من آماده ام. من تسلیم نمی شوم. من ایمان دارم.
و با این ایمان، با این نور، با این قدرت، تو هر بار قوی تر از پیش بازخواهی گشت. هر بار درخشان تر. هر بار بیدارتر.
به خودت اعتماد کن. به مسیرت اعتماد کن. به فرایند اعتماد کن. تو در سفر بیداری هستی و هیچ چیز، هیچ چیز نمی تواند نور درون تو را خاموش کند، مگر آنکه خودت اجازه بدهی. و اکنون، همین حالا، تو تصمیم گرفته ای که اجازه ندهی. تصمیم گرفته ای که برخیزی. تصمیم گرفته ای که قوی تر شوی. تصمیم گرفته ای که تمام جهان را با نور وجودت روشن کنی.
این است نیروی تو. این است قدرت شکست ناپذیری تو. این است سرنوشت حقیقی تو. برخیز، قهرمان زندگی خودت باش. اکنون، همین حالا.
فصل هشتم (فصل نهایی و انفجار انرژی): چگونه امروز را آغاز کنم تا فردایم معجزه شود؟
اکنون که در این لحظه از زمان قرار داری، در آستانه ای از دگرگونی عظیم ایستاده ای. می دانی، وقتی به قلب خود توجه می کنی، در می یابی که قدرت واقعی نه در فردا، نه در گذشته، بلکه در همین لحظه ای است که اکنون در آن قرار داری. امروز، همین امروز، دقیقاً همان روزی است که تقدیر تو را می سازد. تو آماده ای که دریچه ای جدید به سوی آینده ای شگفت انگیز باز کنی. تمام چیزی که نیاز داری همین لحظه است. اکنون، همین لحظه، به تو این فرصت را می دهد تا انتخاب کنی که چگونه فردای خود را بسازی. همه چیز از همین نقطه آغاز می شود. در این زمان، نیروی درونی ات، ذهن ات، قلب ات، تمام توان ات، در یک جریان واحد و متعادل به سوی هدف های بزرگ و رویاهای بی نهایت تو هدایت می شود. همه چیز در این لحظه نهفته است. تمام معجزه ها، تمام فرصت ها، تمام توان های پنهان درون تو، اکنون در همین لحظه آماده اند که در تو بیدار شوند.
درک این حقیقت، که تنها از طریق تمرکز بر همین لحظه است که می توان تغییرات واقعی را تجربه کرد، همان طور که یک دانه از درون خاک رشد می کند و به درختی بلند تبدیل می شود، باید پذیرفته شود. تو باید یاد بگیری که هیچ چیزی در آینده نخواهی داشت، مگر آنچه امروز از آن عبور کنی، از آن آگاه شوی، و آن را بسازی. این راز شگفت انگیز است. فقط وقتی در این لحظه غرق می شوی، وقتی به درستی به آن توجه می کنی، می توانی قدم های بعدی را محکم برداری.
حال، در این نقطه از زمان، تو آماده ای که قدم هایی طلایی برداری. گام هایی که هر کدام به اندازه یک معجزه می توانند بر زندگی ات تأثیر بگذارند. و این گام ها دقیقاً در همین لحظه نهفته است. اولین گام این است که تمام توجه ات را به لحظه ی حال متمرکز کنی. این لحظه، تنها لحظه ای است که حقیقتاً در اختیار توست. هیچ چیز دیگری جز همین لحظه نمی تواند بر سرنوشت تو تأثیر بگذارد. این لحظه، این زمان که اکنون در آن قرار داری، همان زمان طلایی است که در آن تمام جهان ها به هم می پیوندند تا تو را به سمت موفقیت و خوشبختی هدایت کنند.
پس، اکنون از خود بپرس: آیا می خواهم در این لحظه غرق شوم؟ آیا می خواهم تمامی تمرکز و انرژی خود را فقط بر همین لحظه متمرکز کنم؟ تمام قدرت ها، تمام توانایی ها، تمام فرصت ها، تنها در همین لحظه نهفته اند. اگر از این لحظه غفلت کنی، هیچ گاه نمی توانی به آینده ای بهتر دست پیدا کنی. امروز، امروز است که فردای تو را می سازد. پس از آن غفلت نکن. در این لحظه غرق شو. بگذار انرژی های درونی ات، که در انتظار بیدار شدن هستند، اکنون فعال شوند.
دومین گام این است که برای اقدام سریع و بی وقفه تصمیم بگیری. اکنون که درک کرده ای که قدرت تغییر در همین لحظه است، باید اقدام کنی. هر لحظه که در آن سکوت کنی، فرصتی را از دست می دهی. پس به محض این که تصمیم می گیری، اقدام کن. هیچ تأخیری نباید در میان باشد. همین الان، همین لحظه، عمل کن. حتی اگر به نظر برسد که همه چیز آماده نیست، حتی اگر شک و تردید در قلبت جاری باشد، فقط شروع کن. هر قدمی که برداری، هر اقدامی که انجام دهی، در حقیقت یک قدم به سوی معجزات زندگی ات است. هر حرکت کوچک، در نهایت تو را به جایی می رساند که دنیای جدیدی در پیش رویت گشوده می شود. حرکت کن، عمل کن، حتی اگر فقط یک گام کوچک باشد. همین گام ها هستند که نهایتاً تو را به هدف های بزرگ تر و رویاهای شگفت انگیزت می رسانند.
سومین گام، شکرگزاری است. شاید اکنون فکر کنی که چرا شکرگزاری؟ اما درک این نکته بسیار مهم است که شکرگزاری انرژی های مثبت را به سوی زندگی ات می کشاند. با شکرگزاری برای داشته های کوچک، برای لحظه ها، برای هر چیزی که در زندگی ات وجود دارد، در واقع یک دروازه ی بزرگ به سوی تغییر باز می کنی. به یاد داشته باش، هر چیزی که شکرگزاری می کنی، رشد می کند. هر چیزی که برایش شکرگزار باشی، بیشتر در زندگی ات جریان می یابد. پس به تمام چیزهایی که در حال حاضر داری، توجه کن و از آن ها قدردانی کن. از کوچکی ها تا بزرگی ها، همه چیزهایی که در اختیار داری، دستاوردهایی هستند که باید شکرگزار آن ها باشی.
اکنون که به این سه گام طلایی توجه کرده ای، باید این حقیقت را در خود حک کنی که هیچ چیزی نمی تواند تو را متوقف کند. امروز همان روزی است که تقدیر تو را می سازد. امروز تصمیم هایی که می گیری، اقداماتی که انجام می دهی، شکرگزاری هایی که می کنی، تمام دنیای تو را تغییر خواهند داد. به خودت بگو که امروز بهترین روز زندگی ات است. امروز روزی است که معجزه های زندگی ات شروع می شوند. امروز، همان روزی است که تقدیرت را می سازد؛ انتخاب با توست.
به یاد داشته باش، که همواره قدرت تغییر در درون توست. امروز را با ذهنی باز، قلبی روشن، و انرژی ای انفجاری آغاز کن. این همان نقطه ای است که معجزه های زندگی ات آغاز می شوند. اکنون، درست همین لحظه، تو توانایی آن را داری که امروز را به بهترین روز زندگی ات تبدیل کنی. این لحظه، همین لحظه، دروازه ای به سوی آینده ای روشن تر، شادتر، و موفق تر است. تو اکنون انتخاب کرده ای که زندگی ات را تغییر دهی. امروز، روزی است که تقدیر تو را می سازد. انتخاب با توست.